Alleen ga je sneller, samen kom je verder. Daar kun je nu aan toevoegen dat samenwerken ook een omzetbelasting voordeel kan opleveren. Het gaat er maar om hoe je het organiseert.

Als je (het verplichte) onderwijs verzorgt aan jonge mensen dan is dat vrijgesteld. Als zo een school schoon gemaakt moet worden of als er te weinig leraren zijn dan kun je dat met eigen mensen doen, maar vaker worden er diensten (schoonmaken en detacheren van onderwijzers (m/v)) ingekocht. Schoonmaken en detacheren zijn niet vrijgestelde dus  de kostprijs van dergelijk personeel is meteen 21% hoger en met de budgetten van de scholen is dat duur.

Door samen te werken worden kosten gedeeld en schaalvoordelen gehaald. De vraag is steeds  of zo een samenwerking kan leiden tot een fiscale eenheid. De leden worden dan samen als een onderneming voor de omzetbelasting beschouwd en hoeven aan elkaar geen BTW te berekenen. De Hoge Raad heeft zich hier pas geleden uitspraak over gedaan en wat blijkt? De raadsheren leggen de lat voor de fiscale eenheid minder hoog dan de fiscus. Onder de voorwaarde dat de organisatie niet naar winst streeft maar wel een commerciële activiteit heeft, kan deze een fiscale eenheid vormen met bedrijven waarin zij, al dan niet samen met anderen ondersteunende taken onderbrengen.

Het gaat echter verder dan dat. Ook commerciële houdstermaatschappijen die bijvoorbeeld managementtaken uitvoeren voor dochterbedrijven, komen zo lijkt het eerder in aanmerking voor de fiscale eenheid. In de berechte situatie was een commercieel verwevenheid die bestond uit 27% van de omzet behaald bij de opdrachtgever voldoende. Zo lijkt het erop dat veel erger dan tot nu toe gedacht werd een fiscale eenheid aan de orde kan zijn.

Nu heeft elk voordeel ook een nadeel. Als er BTW afgedragen had moeten worden, dan zijn alle leden van de fiscale eenheid daarvoor aansprakelijk. Nu is dat geen punt als je zelf alles in de hand hebt, maar als andere ondernemingsbesturen een rol spelen is dat toch een serieus te beoordelen risico.